Rubiales is een klein lief roske van 12 jaar. Hij heeft bijna zijn hele leven in de shelter doorgebracht. Als jong hondje werd hij samen met zijn broertje afgegeven. Rubiales heeft nooit in een eigen mandje kunnen liggen en genieten van een huiselijke sfeer, kreeg nooit persoonlijke aandacht van een baasje.
Toch is het altijd een vrolijk en tevreden hondje geweest, hij kende geen ander leven dan dit, het is triest maar het is zo.. Sinds zijn broertje Rubio overleden is heeft hij het moeilijk.

In de shelter
Deze fotootjes zijn genomen tijdens ons shelterbezoek april 2013.

11/2013 : We hadden het bijna niet meer durven dromen, maar wondertjes bestaan.. want Christine en Frans wilden Rubiales nog een eigen thuis geven! We hopen dat hij nog lang van zijn gouden mandje mag genieten!

afscheid van Rubiales door zijn vrouwke Christine

Ruby kwam in mijn leven op een koude winterdag in 2013..toen kreeg ik een telefoontje van Sylvia met de vraag om een senior hondje
te adopteren die al zijn ganse leven in de shelter zat, na kort overleg met Frans, mijn echtgenoot was er het ok hij mocht komen!!

redelijk kort nadien mochten wij hem ophalen in Zaventem waar Christel en Brigitte ook aanwezig waren, Werner kwam met Ruby in de kennel aan en in de parking mocht hij , toen nog Rubiales, zijn eerste stapjes zetten op Belgische bodem..mijn eerste korte wandeling met hem tekende onze vriendschap die te kort heeft mogen duren…

Na ons ritje naar huis in Oekene West-Vlaanderen was de kennismaking met de rest van de bende een fluitje van een cent, het allereerste moment ging hij op de salontafel liggen :) maar na een blik naar de zetel was het heel vlug zijn lievelingsplaatske…

Hij was zo freel, zo licht,zo schattig en ik..ik was verliefd op hem

Er kwam veel te vroeg een einde aan ons geluk samen, na 8 maanden kreeg Ruby een herseninfarct en is hij gestorven in mijn armen, ik kan de woede en het verdriet niet beschrijven..zo oneerlijk

Ruby is gecremeerd in Oudenburg en zijn urne is gemaakt door een bevriende kunstenares..ik vroeg hem op zijn steentje dat meeging in de oven om mijn gids te zijn in mijn verdere leven en daar heeft hij op geantwoord, er was ook een steentje bij voor Brigitte, daarop heeft hij een ander verhaal achtergelaten, hij heeft zichzelf nog gedraaid in de oven, heer bizar , heel weinig voorkomend …en hij is mijn leidraad geworden, enkele weken na zijn dood is hij mij komen opzoeken terwijl ik zijn broers en zussen eten gaf, heel raar maar mooi gevoel.

Ik heb een reading laten doen en deze heeft mij troost gegeven, écht, en toch terwijl ik dit schrijf, bijna een jaar na zijn dood bengelen de tranen over mijn gezicht………

Ruby, voor altijd in mijn hart

Christine